Hoewel de selectie redelijk euforisch was na de vier punten van vorig weekend, stonden de koppies al redelijk snel weer op scherp. In het tweede weekend van de zaalcompetitie zou KCR namelijk getroffen worden. De afgelopen jaren zijn de wedstrijden met KCR altijd spannend geweest en daarnaast was nogmaals winnen meteen hele goede zaken doen.

Voor Oranje Wit 2 klonk om 18:15 het fluitsignaal. KCR begon scherper aan de wedstrijd en het werd al snel duidelijk dat elk doelpunt een dure zal worden voor de Oranje Witters. Waar KCR redelijk veel wist te herhalen, draaide ons tweede veelal korte aanvallen. Daniël den Uijl was in deze fase erg belangrijk met zijn goals en wist de schade te beperken. Desondanks moest ons tweede met een achterstand de rust in.

Na de rust duurde het even voor Oranje Wit 2 op stoom kwam. Coaches Muller en De Kruif probeerden met een aantal wissels het tij te keren. Het duurde even, maar uiteindelijk gaf dit de gewenste impuls. Doelpunt voor doelpunt wist ons tweede zich terug te vechten in de wedstrijd. De leukste vijf minuten van de wedstrijd waren ook meteen de laatste vijf minuten. Oranje Wit wist op gelijke hoogte te komen, maar KCR zou de overwinning niet zomaar van zich af laten snoepen en kwam nogmaals op voorsprong. Gelukkig voor de Dordtenaren was A1-speler en reserve Merel Manduapessy inmiddels in de ploeg gekomen. Een scherpe actie van haar maakte dat haar tegenstander niet op haar benen kon blijven staan, waarna Merel hem koelbloedig binnenschoot. Kort daarna floot de scheidsrechter af en kon er geconcludeerd worden dat ons tweede een puntje gestolen had van KCR. Eindstand: 16-16.

Na luid applaus voor de goal van Merel en het gestolen punt was het tijd voor Oranje Wit 1 om zich klaar te maken voor de wedstrijd. Hierna was te zien dat de spelers met gespannen koppies opliepen. Overigens gebeurde dit vanuit een hoek die, heel attent, door KCR versierd was met oranje en witte ballonnen.

De scheidsrechter floot in en de teams mochten beginnen aan hun wedstrijd. De KCR-aanvoerder schoot bij het eerste balcontact meteen zijn eerste doelpunt binnen. De toon was gezet. In de beginfase waren de ploegen aan elkaar gewaagd. De doelpunten waren aan beide kanten duur, maar aan de Dordtse zijde helaas nog iets duurder. De aanvallen waren slordig en het percentage van een week eerder werd bij lange na niet gehaald. KCR kon langzaam maar zeker de voorsprong uitbouwen en met rust had onze hoofdmacht nog maar vijf keer gescoord.

Ook na rust opende KCR de score. Oranje Wit antwoordde nog wel, maar de mand vinden was ook in deze fase van de wedstrijd moeilijk. Eén van de KCR-heren deed hier nog een schepje bovenop door, erg knap, met één hand vanaf het hoekje van het veld een buzzer-beater te scoren. De KCR-supporters gingen uit hun dak en voor Oranje Wit 1 werd nog maar eens bevestigd dat winnen een lastig verhaal ging worden vanavond. Reserves Bob Mans en Iza Wolleswinkel vielen nog wel aardig in, maar konden het tij ook niet meer keren. Oranje Wit 1 moest genoegen nemen met verlies en zal komende week hard moeten werken om de punten volgende week wel in eigen huis te houden. Eindstand: 18-12.