Oranje Wit 2 mocht het afgelopen weekend opnemen tegen KVS 3, een team vol “oude rotten”. Dit team brengt niet alleen een bak aan ervaring maar, met name aan de kant van de heren, ook zeker voldoende kwaliteit. Ons tweede kon zich dus opmaken voor een lastige pot. In de beginfase waren de twee ploegen zeker aan elkaar gewaagd. KVS wist steeds de eerste goal te maken, maar Oranje Wit 2 kwam elke keer weer op gelijke hoogte. Hoewel je van zulke ervaren spelers meer zou verwachten, had KVS grote moeite met het fysieke spel dat gespeeld werd. Onze jonkies wisten hier beter mee om te gaan. Ondanks dat het mentale stukje deze wedstrijd echt wel goed zat, was merkbaar dat KVS de bovenliggende partij was. Goal voor goal wisten zij uit te lopen en moest Oranje Wit, net als wel vaker dit seizoen, in de achtervolging. Echter moest ons tweede helaas hun meerdere erkennen in KVS 3. Eindstand: 16-21.
Oranje Wit 1 kwam tegenover Reeuwijk 1 te staan. Van Reeuwijk kan niet gezegd worden dat het een oude bekende is. Geen van de spelers die zaterdag in de basis van ons eerste startte, hebben eerder tegen Reeuwijk gespeeld. Waar het team normaal goed voorbereid de wedstrijd in gaat, was dit deze keer wat minder het geval.
De eerste aanval aan de Dordtse zijde leek meteen een vruchtbare te worden. Milou Oppe stoof haar tegenstander voorbij, maar wist helaas geen gebruik te maken van de opgelegde kans. Aan de andere kant was het eerste balcontact bij één van de dames van Reeuwijk wel meteen een goal. De toon leek gezet. Oranje Wit was in de beginfase zeker de bovenliggende partij, maar kwam maar moeilijk los. De aanvallen werden nauwelijks omgezet tot goals en zo kon Reeuwijk toch nog een beetje in de buurt blijven. Na de 5-4 had ons eerste een run van maar liefst zes goals en kon het met een voorsprong van 11-4 gerust worden.
Ook na rust ging Oranje Wit vrolijk door met scoren. Op een gegeven moment stond er zelfs een stand van 16-4 op het scorebord. Iedereen die de wedstrijd bijgewoond heeft, heeft kunnen zien dat deze voorsprong zelfs nog groter had kunnen, en misschien wel had moeten, zijn. Bob Mans kwam in de ploeg ter vervanging van de kersverse vader Robin van Kalkeren (Robin en Mirthe; van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter) en begon zijn invalbeurt met een fraaie one hander. Een doelpuntloze periode aan de Dordtse zijde brak aan en deze keer was Reeuwijk aan de beurt met een run van vijf goals. Desondanks wist elke toeschouwer van deze wedstrijd dat een overwinning voor Oranje Wit nooit meer écht in gevaar zou komen. De score werd, terwijl ons eerste niet eens écht goed speelde, lekker uitgebouwd en A1-spelers Iza Wolleswinkel, Senne Koster en debutant Jarno Valk bekroonden alle drie hun invalbeurt met een mooie goal. Eindstand: 23-13.